Αχχχχχχχχχ δυσκολεύομαι. Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω!
Λοιπόν... δε συνηθίζω την αρνητική κριτική - απόδειξη τα προηγούμενα άρθρα μου. Ναι, προφανώς έχω πάει σε ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ που δε μου άρεσαν, αλλά δεν το έχω γράψει, γιατί κάτι που δε με ενθουσιάζει ή δεν ανταποκρίνεται στις "ιδιοτροπίες" - γούστα μου, δε σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακό κι ότι σε κάποιον άλλο επίσης δε θα αρέσει. Προσωπικά απλά δεν ξαναπάω, δεν το προτείνω και γενικά ούτε λέω, ούτε γράφω κάτι σχετικό. Όμως dear readers... το ιταλικό εστιατόριο Da Lu στο Κεφαλάρι προσπάθησε και κέρδισε επάξια κάθε δυσφημιστική γραμμή που ακολουθεί. Το κακό φαγητό να το ανεχτώ ως ενός σημείο, όταν όμως συνδυάζεται και με ανάλογη συμπεριφορά, το καυτηριάζω.
Είχα λοιπόν αγοράσει ακόμη ένα κουπόνι deal site για να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Κι η τραγελαφική ιστορία για γέλια και για κλάματα ξεκινάει κάπως έτσι:
Φτάνουμε στο μαγαζί και μας βάζουν να κάτσουμε έξω στη βεράντα. Ωραία ως εδώ. Α ναι, ξέχασα ότι το τραπεζάκι ήταν χαλασμένο και με το που ακούμπαγες ξεκίναγε η τραμπάλα. Τέλος πάντων ψιλοπράγματα σκεφτήκαμε με τον καλό μου. Το μενού φαινόταν υπέροχο. Στα 29€ του deal περιλαμβάνονταν ορεκτικό, σαλάτα, 2 κυρίως, 1 γλυκό, κουβέρ και νερό. Παραγγείλαμε λοιπόν:
- ορεκτικό μια ποικιλία ιταλικών αλλαντικών
- σαλάτα με μαρούλι, μανιτάρια, αβοκάντο και σάλτσα μουστάρδας
- 2 κυρίως pasta με σολωμό
- 1 panacotta
- και 2 ποτήρια λευκό κρασί εκτός του κουπονιού.
Το κουβέρ ήρθε σχετικά γρήγορα και "πέσαμε με τα μούτρα" στα ψωμάκια. Νόστιμες πράσινες ελίτσες και λάδι με καυτερή πιπεριά που προσέδιδε μια ιδιαίτερη και πικάντικη νοστιμιά. Πραγματικά μου άρεσαν σε συνδυασμό με το 1 και μοναδικό πράγμα που με ξετρέλανε στο μαγαζί. Κι όταν λέω 1 εννοώ ΕΝΑ: ένα από τα τέσσερα ψωμάκια ήταν καταπληκτικό... τα υπόλοιπα 3 ήτανε αρκετά μπαγιάτικα. Η πείνα μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο κι ένιωθα μισός άνθρωπος - όπως συνηθίζω να λέω όταν λιμοκτονώ. Περίμενα πώς και πώς τα πιάτα! Ε και τελικά περίμενα πολύ. Γιατί? Μα γιατί εξυπηρετούνταν όλοι οι υπόλοιποι ταχύτερα από εμάς. Κάποια στιγμή εν πάσει περιπτώσει φτάνει η σαλάτα και το ορεκτικό. Η διακόσμηση των πιάτων δε θύμισε σε τίποτα κανένα από τα πιάτα που είχαν παρελάσει τόση ώρα μπροστά μου, για να κάτσουν τελικά σε διπλανά στομάχια. Ακόμα και τα ίδια τα πιάτα ήτανε διαφορετικά!!!! Ποσότητες μέτριες προς μικρές θα τις χαρακτήριζα. Αλλαντικά κακής ποιότητας - πιθανότατα γνωστής αλυσίδας supermarket - και για τη σαλάτα τι να πω τώρα? Το μαρουλάκι είχε κρατήσει πολύ νερό και όλα τα υλικά ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένα σε αυτή τη σάλτσα μουστάρδας. Μουστάρδα με λαχανικά φάγαμε δηλαδή. Not good, όμως τρωγόταν τουλάχιστον. Το ζενίθ - ή να πω το ναδίρ καλύτερα? - αποτέλεσαν τα κυρίως πιάτα, όταν βέβαια ο μάγειρας, ο ιδιοκτήτης, ο υπάλληλος - δεν ξέρω και δε με νοιάζει ποιος έφταιγε - αποφάσισαν ότι κι αυτοί οι 2 έρμοι που περιμένουν καρτερικά πρέπει να φάνε επιτέλους. Μόνο που αν τα προηγούμενα με κάποιο τρόπο κατέβαιναν στον οισοφάγο, η μακαρονάδα δεν τρωγότανε. Δεν τρωγότανε λέμε! Καταρχήν δεν ήτανε μακαρόνια και σολωμός με σάλτσα. 'Ητανε σάλτσα με μακαρόνια και σολωμό. Πιο απλά: ο σολωμός βρώμαγε, τα μακαρόνια οκ ήτανε al dente, όμως όλα αυτά ήτανε βουτηγμένα σε έναν πηχτό χυλό που με αηδίαζε και που μου θύμιζε έντονα μαγειρική του '80. Το άφησα το πιάτο μου. Το αγόρι μου κατέληξε με στομαχόπονο για το υπόλοιπο της νύχτας. Ευτυχώς ήρθε η panacotta να μας αλλάξει τη γεύση. Εξάλλου... πόσο χάλια θα μπορούσε να είναι μια panacotta, καθότι συγκαταλέγεται στα εξορισμού νόστιμα μαζί με την pizza και κάποια ακόμα?
Όταν ζητήσαμε το λογαριασμό μας ενημέρωσαν προφορικά ότι χρωστάμε 14€ για το κρασί. Hello??? Αυτό που ονομάζεται Νόμιμη Απόδειξη θέλω να μου δώσεις. Τους σπάσαμε τα νεύρα τόση ώρα που δε σηκωνόμασταν και τελικά συνειδητοποίησαν ότι χωρίς το μαγικό χαρτάκι δε θα μαζεύανε πράγματα. Φυσικά ήρθε απόδειξη μόνο για το κρασί και ούτε λόγος για απόδειξη από το κουπόνι της προσφοράς όπως επιβάλλεται. Φασαρία δεν έκανα, διότι είχα κουραστεί με την κατάσταση και το περασμένο της ώρας.
Αυτάαααααααααα. Μην πάτε. Εξάλλου οι τιμές είναι και αδικαιλόγητα ακριβές. Σαλάτες > 10€, ορεκτικά > 12€, κυρίως > 20€. Δεν ξέρω αν τα τραπέζια των "κανονικών" πελατών είχαν καλύτερο φαγητό, το δικό μας πάντως άνετα το στέλνανε στην εκπομπή "Εφιάλτης στην Κουζίνα". Όσο για την αντιμετώπιση των πελατών με διαχωρισμό σε 2 τροχιές είναι passé και δήθεν. Τελεία.
Highlight της βραδιάς εκτός από το ψωμάκι που μοιραστήκαμε στα 2, ήτανε οι γείτονες. Όταν το αγόρι γνωρίζει το κορίτσι στους γονείς μπορεί να προσφέρει αβίαστα διασκέδαση στα γύρω τραπέζια. Ειδικά όταν μιλάνε δυνατά μάλιστα, είναι ευδιάκριτες όλες εκείνες οι μικρές στιγμές αμηχανίας. Πολύ γέλιο. Πάντως νομίζω το κορίτσι εγκρίθηκε. Φάνηκε πολύ συμπαθής κι εξάλλου ήταν και οι 2 από καλό σπίτι.
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχετε.
Λοιπόν... δε συνηθίζω την αρνητική κριτική - απόδειξη τα προηγούμενα άρθρα μου. Ναι, προφανώς έχω πάει σε ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ που δε μου άρεσαν, αλλά δεν το έχω γράψει, γιατί κάτι που δε με ενθουσιάζει ή δεν ανταποκρίνεται στις "ιδιοτροπίες" - γούστα μου, δε σημαίνει ότι είναι απαραίτητα κακό κι ότι σε κάποιον άλλο επίσης δε θα αρέσει. Προσωπικά απλά δεν ξαναπάω, δεν το προτείνω και γενικά ούτε λέω, ούτε γράφω κάτι σχετικό. Όμως dear readers... το ιταλικό εστιατόριο Da Lu στο Κεφαλάρι προσπάθησε και κέρδισε επάξια κάθε δυσφημιστική γραμμή που ακολουθεί. Το κακό φαγητό να το ανεχτώ ως ενός σημείο, όταν όμως συνδυάζεται και με ανάλογη συμπεριφορά, το καυτηριάζω.
Είχα λοιπόν αγοράσει ακόμη ένα κουπόνι deal site για να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Κι η τραγελαφική ιστορία για γέλια και για κλάματα ξεκινάει κάπως έτσι:
Φτάνουμε στο μαγαζί και μας βάζουν να κάτσουμε έξω στη βεράντα. Ωραία ως εδώ. Α ναι, ξέχασα ότι το τραπεζάκι ήταν χαλασμένο και με το που ακούμπαγες ξεκίναγε η τραμπάλα. Τέλος πάντων ψιλοπράγματα σκεφτήκαμε με τον καλό μου. Το μενού φαινόταν υπέροχο. Στα 29€ του deal περιλαμβάνονταν ορεκτικό, σαλάτα, 2 κυρίως, 1 γλυκό, κουβέρ και νερό. Παραγγείλαμε λοιπόν:
- ορεκτικό μια ποικιλία ιταλικών αλλαντικών
- σαλάτα με μαρούλι, μανιτάρια, αβοκάντο και σάλτσα μουστάρδας
- 2 κυρίως pasta με σολωμό
- 1 panacotta
- και 2 ποτήρια λευκό κρασί εκτός του κουπονιού.
Το κουβέρ ήρθε σχετικά γρήγορα και "πέσαμε με τα μούτρα" στα ψωμάκια. Νόστιμες πράσινες ελίτσες και λάδι με καυτερή πιπεριά που προσέδιδε μια ιδιαίτερη και πικάντικη νοστιμιά. Πραγματικά μου άρεσαν σε συνδυασμό με το 1 και μοναδικό πράγμα που με ξετρέλανε στο μαγαζί. Κι όταν λέω 1 εννοώ ΕΝΑ: ένα από τα τέσσερα ψωμάκια ήταν καταπληκτικό... τα υπόλοιπα 3 ήτανε αρκετά μπαγιάτικα. Η πείνα μου είχε φτάσει στο κατακόρυφο κι ένιωθα μισός άνθρωπος - όπως συνηθίζω να λέω όταν λιμοκτονώ. Περίμενα πώς και πώς τα πιάτα! Ε και τελικά περίμενα πολύ. Γιατί? Μα γιατί εξυπηρετούνταν όλοι οι υπόλοιποι ταχύτερα από εμάς. Κάποια στιγμή εν πάσει περιπτώσει φτάνει η σαλάτα και το ορεκτικό. Η διακόσμηση των πιάτων δε θύμισε σε τίποτα κανένα από τα πιάτα που είχαν παρελάσει τόση ώρα μπροστά μου, για να κάτσουν τελικά σε διπλανά στομάχια. Ακόμα και τα ίδια τα πιάτα ήτανε διαφορετικά!!!! Ποσότητες μέτριες προς μικρές θα τις χαρακτήριζα. Αλλαντικά κακής ποιότητας - πιθανότατα γνωστής αλυσίδας supermarket - και για τη σαλάτα τι να πω τώρα? Το μαρουλάκι είχε κρατήσει πολύ νερό και όλα τα υλικά ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένα σε αυτή τη σάλτσα μουστάρδας. Μουστάρδα με λαχανικά φάγαμε δηλαδή. Not good, όμως τρωγόταν τουλάχιστον. Το ζενίθ - ή να πω το ναδίρ καλύτερα? - αποτέλεσαν τα κυρίως πιάτα, όταν βέβαια ο μάγειρας, ο ιδιοκτήτης, ο υπάλληλος - δεν ξέρω και δε με νοιάζει ποιος έφταιγε - αποφάσισαν ότι κι αυτοί οι 2 έρμοι που περιμένουν καρτερικά πρέπει να φάνε επιτέλους. Μόνο που αν τα προηγούμενα με κάποιο τρόπο κατέβαιναν στον οισοφάγο, η μακαρονάδα δεν τρωγότανε. Δεν τρωγότανε λέμε! Καταρχήν δεν ήτανε μακαρόνια και σολωμός με σάλτσα. 'Ητανε σάλτσα με μακαρόνια και σολωμό. Πιο απλά: ο σολωμός βρώμαγε, τα μακαρόνια οκ ήτανε al dente, όμως όλα αυτά ήτανε βουτηγμένα σε έναν πηχτό χυλό που με αηδίαζε και που μου θύμιζε έντονα μαγειρική του '80. Το άφησα το πιάτο μου. Το αγόρι μου κατέληξε με στομαχόπονο για το υπόλοιπο της νύχτας. Ευτυχώς ήρθε η panacotta να μας αλλάξει τη γεύση. Εξάλλου... πόσο χάλια θα μπορούσε να είναι μια panacotta, καθότι συγκαταλέγεται στα εξορισμού νόστιμα μαζί με την pizza και κάποια ακόμα?
Όταν ζητήσαμε το λογαριασμό μας ενημέρωσαν προφορικά ότι χρωστάμε 14€ για το κρασί. Hello??? Αυτό που ονομάζεται Νόμιμη Απόδειξη θέλω να μου δώσεις. Τους σπάσαμε τα νεύρα τόση ώρα που δε σηκωνόμασταν και τελικά συνειδητοποίησαν ότι χωρίς το μαγικό χαρτάκι δε θα μαζεύανε πράγματα. Φυσικά ήρθε απόδειξη μόνο για το κρασί και ούτε λόγος για απόδειξη από το κουπόνι της προσφοράς όπως επιβάλλεται. Φασαρία δεν έκανα, διότι είχα κουραστεί με την κατάσταση και το περασμένο της ώρας.
Αυτάαααααααααα. Μην πάτε. Εξάλλου οι τιμές είναι και αδικαιλόγητα ακριβές. Σαλάτες > 10€, ορεκτικά > 12€, κυρίως > 20€. Δεν ξέρω αν τα τραπέζια των "κανονικών" πελατών είχαν καλύτερο φαγητό, το δικό μας πάντως άνετα το στέλνανε στην εκπομπή "Εφιάλτης στην Κουζίνα". Όσο για την αντιμετώπιση των πελατών με διαχωρισμό σε 2 τροχιές είναι passé και δήθεν. Τελεία.
Highlight της βραδιάς εκτός από το ψωμάκι που μοιραστήκαμε στα 2, ήτανε οι γείτονες. Όταν το αγόρι γνωρίζει το κορίτσι στους γονείς μπορεί να προσφέρει αβίαστα διασκέδαση στα γύρω τραπέζια. Ειδικά όταν μιλάνε δυνατά μάλιστα, είναι ευδιάκριτες όλες εκείνες οι μικρές στιγμές αμηχανίας. Πολύ γέλιο. Πάντως νομίζω το κορίτσι εγκρίθηκε. Φάνηκε πολύ συμπαθής κι εξάλλου ήταν και οι 2 από καλό σπίτι.
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας να έχετε.
6 σχόλια:
Απαράδεκτοι και αδικαιολόγητοι. Καλά κάνεις και τα γράφεις, γιατί για τέτοια ακραία περιστατικά γαϊδουριάς είναι καλό να ενημερωνόμαστε όλοι!
Το ότι πήγατε με κουπόνι δεν αλλάζει κάτι, ας μην είχαν την προσφορά αν δεν είχαν σκοπό να σας εξυπηρετήσουν όπως και τους υπόλοιπους. Αυτό δεν είναι το νόημα εξάλλου των κουπονιών; Να πας να γνωρίσεις κάτι που σε άλλες συνθήκες μπορεί να μην πατούσες, κι αν σου αρέσει η εμπειρία να ξαναπάς χωρίς κουπόνι. Αν τώρα ο μαγαζάτορας το βρήκε σαν μια ακόμα ευκαιρία να βγάλει από τη μύγα ξύγκι, είναι για φτύσιμο.
@Evi
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Έχω δοκιμάσει κι άλλα μαγαζιά κι έχω περάσει από συμπαθητικά ως πολύ ωραία. Η συμπεριφορά τους σε αυτό ήτανε απαράδεκτη και γι αυτό και το σχολιάζω έτσι. Σίγουρα δεν ξαναπατάω. Φιλάκια πολλά.
Ωω Θεε μου!
Απιστευτα ασχημη εμπειρια. Ειλικρινα ντροπη τους!!
Εχω περασει κ εγω παρομοιο περιστατικο με φουλ τιμες παρακαλω κ στα γενεθλια μου μαλιστα.
Περιμενα για μακαροναδα 1ωρα κ 20 λεπτα.
Δεν ξερω πως κρατηθηκα κ δεν εκανα χαμο.
Αυτα παντως πρεπει να τα λεμε.
Πολλα φιλια!!
@Artemi
1h και 20min! Tragic. Ε είναι από τις περιπτώσεις που σίγουρα δεν ξαναπατάς. Φίλάκια πολλά.
Καλά έκανες και έγραψες έστω και για αυτήν την αρνητική σου άποψη!! Ο δικός μου μου γκρινιάζει άμα κάνω θέμα κάτι που με ενόχλησε λες και θα έπρεπε εμείς να ντρεπόμαστε!! Αλλά δεν τα μπορώ αυτά!
Έχω ένα διαγωνισμό αυτές τις ημέρες, αν θέλεις πέρνα μια βόλτα από το bloggaki μου :)
http://notebookofclaire.blogspot.gr/
@Claire
Προσωπικά αν κάτι με ενοχλήσει θα το πω, με ευγενικό τρόπο πάντα. Το διαγωνισμό τον έχω δει. Είναι πολύ όμορφα τα κοσμηματάκια, αλλά έχω ένα σωρό και νομίζω είναι λίγο άδικο από μέρους μου να στερώ πιθανότητες από κοπέλες που ενδεχομένως τα χρειάζονται, γι αυτό και δεν έχω δηλώσει συμμετοχή. Σε αρκετούς διαγωνισμούς πάντως δεν παίρνω πλέον μέρος γι αυτό και μόνο το λόγο.. :) Σ' ευχαριστώ πάντως. Φιλάκια.
Δημοσίευση σχολίου